Verbinding

Communiceren doen we allemaal, en er zijn al heel veel mensen op afgestudeerd en op gepromoveerd. Oorspronkelijk komt communicatie van het Latijnse woord communicare, wat in verbinding staan betekent.
Zonder dat ik een onderzoek ga doen, weet ik uit ervaring dat er met de feestdagen gecommuniceerd wordt binnen de familie en met je vrienden. We vertellen elkaar wat we vinden en ons standpunt willen we nog eens extra aanscherpen.Als we goed verbonden zijn en de communicatie loopt goed dan hoeven we over 10 jaar niet bij het Familiediner (een programma op tv om ruzies binnen de familie op te lossen) te verschijnen.

Een voorbeeld:
Als je tijdens het kerstdiner zegt: “Verdorie blijf van de kerstpudding af”, maak je wel duidelijk je standpunt, maar weinig verbinding. Om toch tijdens  het kerstdiner te verbinden geef ik je wat handvatten.

Ten eerste probeer onbevangen te zijn, open te zijn. Laat je niet “gevangen” houden door vooroordelen, aannames en meningen .Als je echt wil verbinden dan ga je neutraal het gesprek in. Als jij veronderstelt dat die “leuke” oom altijd de pudding bij zich houdt, dan is het niet meer onbevangen. Het gevoel houdt je “gevangen” en de boodschap komt met een ruis binnen.

Ten tweede ben je zelf. Praat ook over de kerstpudding die je maar niet te pakken krijgt in de ik-boodschap. Als hij iedere keer je neus voorbij gaat, hoef je echt niet onbevangen en liefdevol te blijven reageren. De emoties zijn er dan al. Het is zaak om dat wat je voelt ook kort en krachtig neer te zetten. Zodat iedereen weet hoe jij je voelt. Na de uiting van je emoties kun je weer nuchter verder en kijken hoe je wel de pudding te pakken krijgt.

Ten derde houd je rekening met de ander. Je tante heeft nu eenmaal meer tijd nodig om de schaal door te geven. Door liefdevol te zijn houd je rekening met haar.

Ten vierde blijf positief. Je laat dan zien dat je overal rekening mee houdt en dat je gelooft in de oplossing. Die positiviteit zal je terug krijgen. Anderen gaan daar in mee en worden ook positief.
"De schaal is groot en er is genoeg voor iedereen, de pudding delen we met z'n allen"

En besef dat communiceren meer is dan woorden. Het zijn ook blikken, gebaren, gevoelens, intenties. Het is....nou ja, wat het woord al zegt. Verbinden.


Via dit Blog verbind ik me met jou, de lezer en wens ik je een  jaar vol van verbindingen.

Verlangen

In de decembermaand mocht ik als kind een verlanglijstje maken. Een verlanglijstje voor het feest van Sinterklaas of de Kerstman.
In een later stadium van mijn leven kreeg ik het grote verlangen naar mijn geliefde.Ik dacht hem te hebben en dat wat ik verlangde ineens echt van mij was. Ik begreep toen nog niet dat je nooit volledig van een ander kunt zijn en een ander ook niet van jou. Het verlangen van mij is niet het verlangen van een ander: Het blijft een ander.

Wat verlangen we nu echt?
We verlangen  naar veiligheid, geborgenheid en vervulling, eerder naar afsluiten dan naar openheid. Sommigen van ons zijn weliswaar bereid het vertrouwde bestaan op zijn kop te zetten, een nieuwe liefde te volgen, betaalde uren op te geven voor vrijwilligerswerk, of wat dan ook. Maar we hebben dan toch de hoop dat dit nieuwe leven beter bij ons past dan het oude. We streven naar een leven zoals het 'hoort te zijn'. Wie werkelijk verlangt, moet zich durven overgeven. Verlangen spoort aan tot verandering.

Soms kan een gebeurtenis ons hele leven doen oplichten, en ons op het spoor zetten van een hoger doel, ook al houdt dat in dat we ons leven danig op zijn kop moeten zetten. We hoeven daartoe niet een en al goedheid te zijn. Het is voldoende te handelen in het licht van wat goed is.
We voelen ons geroepen te handelen. Maar de hoop op vervulling blijft levend, juist omdat we níet proberen de hemel op aarde te brengen: in dat geval wordt aan het leven ieder toeval ontnomen.
De liefde die blijvend inspireert, is zowel vastberaden als terughoudend.

Het verlangen is precies de kunst te handelen in het licht van het goede, zonder de lichtbron te willen bezitten.

Het is weer december en ik denk weer na over mijn verlanglijstje.
Ik wil handelen in het licht van het goede.
Wat is goed voor mij?
Wat laat ik los?

Ik ben benieuwd  wat er op jouw lijstje staat?










Eros en Psyche

Zalig om te geven

Het is leuker om te geven dan te ontvangen, met die wijsheid en dat gevoel ging ik zaterdagavond naar huis. Het was me niet gelukt om iets van materiële waarde mee naar huis te nemen na een avondje dobbelen met de hele familie. Wel had ik het geluk gehad om de slappe lach te krijgen om al de energie die iedereen  inzette om de amuse-set, de vaas, de cd met mooie Afrikaanse muziek en de doos met cacaopoeder te bemachtigen.
Wat een genot om naar te kijken.
We vinden het zalig om te geven, las ik in een tijdschrift met een special voor de decembermaand. We kopen wat af en sjouwen van alles in huis. We geven en natuurlijk ontvangen we ook.

Na een avondje dobbelen heb ik me gisteren een dagje bezinnen op de bank gegeven. Dat had ik verdiend, heerlijk met een goed boek, leuke muziek en een gesprek met mijn partner over keuzes maken.
Dat zou ik meer moeten doen:Iets geven aan mezelf.
Daar schiet ik in te kort.
Wat zou ik mezelf een gunst bewijzen als ik me regelmatig iets geef.
Lieve kleine cadeautjes, met aandacht uitgezocht, die precies bij me passen, daar geniet ik het meest van.
Het is zalig om te geven.

Ik ga ook deze maand van geven mezelf niet vergeten.
Ik geef mezelf een mindfull leven, met af een toe een cadeautje
Doe je mee?

Ik hoor graag wat jij jezelf geeft.